KADINLARI DÖVMEK, DİNİN EMRİ Mİ?
Eğitimli, yumuşak kalpli, adaletli, erdemli, iyi bir insana derece derece artırarak “Birisi şöyle yapmazsa ona şunu yapın, yola gelmezse bu defa şunu yapın, yine dediğinize uymazsa son çare onu dövün.” denmez. Çünkü o kişi, o iyi özellikleri dolayısıyla en iyi çözümleri bularak istediği sonucu alır. Son çare gibi görülen şiddet zaten o kişiden uzaktır. Onun böyle bir öneriye hiç mi hiç ihtiyacı yoktur.
Ancak cahil, acımasız, hak hukuk tanımaz, şiddet yanlısı, ilkel birisine her zaman ilk önce başvurduğu aşırı şiddetten uzak durması için “Şöyle yap, olmazsa, şu yola başvur, o da olmazsa ancak o zaman döv.” denir. Aşırılıktan uzaklaştırmak için aşamalar konarak, en son çareye başvurulmak zorunda kalındığında bile aşırılıktan uzak durma bilinci aşılanır.
“Şöyle yap, olmazsa şu yola başvur, o da olmazsa döv.” öğüdünü veren kişi; yanlışlık ve eksiklikten uzak oluşuna inanılan, ulu bir kişi ise onun dövmeyi emrettiği, bu söze dayanılarak dövmenin hak olduğu asla düşünülemez.
Kur’ân-ı Kerîm, Nisa süresi, 34. ayet-i kerîmenin DİB meali şöyledir: “Erkekler, kadınların koruyup kollayıcılarıdırlar. Çünkü Allah, insanların kimini kiminden üstün kılmıştır. Bir de erkekler kendi mallarından harcamakta (ve ailenin geçimini sağlamakta)dırlar. İyi kadınlar, itaatkârdırlar. Allah’ın (kendilerini) koruması sayesinde onlar da “gayb”ı korurlar. (Evlilik yükümlülüklerini reddederek) başkaldırdıklarını gördüğünüz kadınlara öğüt verin, onları yataklarında yalnız bırakın. (Bunlar fayda vermez de mecbur kalırsanız) onları (hafifçe) dövün. Eğer itaat ederlerse, artık onların aleyhine başka bir yol aramayın. Şüphesiz Allah, çok yücedir, çok büyüktür.”
Ayette geçen “darp (dövmek)” sözcüğünün Arapçada farklı birçok anlamı vardır ve birçok din âlimi tefsirlerinde “dövmek” yerine şiddet içermeyen bu anlamları kullanmışlardır.
Ayetin 1500 yıl önce (bugün Taliban’da, IŞİD’de örneği hâlâ yaşayan) kadını yok sayan, kız evlât sahibi olmayı onursuzluk sayıp onları diri diri gömen cahil, vahşi, ilkel insanların kadına davranışını düzenlediği düşünülürse “darp” sözcüğü “dövmek” anlamıyla bile “Allah(CC) dövmeyi emrediyor.” biçiminde yorumlanamaz. Böyle bir yorum, Allah’ın (CC) Subhan’lığını (Hiçbir eksikliğinin, olumsuzluğunun, yanlışlığının olamayacağını) inkâr ve iftira olur.
İnsanlığın bugün geldiği düzey, evliliklerde şiddeti hiçbir biçimde hoş görmez. Kadına şiddeti İslamiyet’in bir gereğiymiş gibi yorumlamak Resulullah’ı (SAV) ve Kur’ân-ı Kerîm’i hiç anlamamaktır.
Ahmet Salih ERDOĞAN ERÜZ
E. Öğ. Alb. / Edebiyatçı / Stratejist
