FERİDE
Feride on beş yaşında
Bin bir sınav var başında
Hayalinde ve düşünde
Çocuksu duygular hakim
Ataerkil törelerin
Pek gizemli yörelerin
Göçlerle gelen yerlerin
Ezikliği var içinde
Zorunlu göç bağlılığı
Büyüklere saygınlığı
Edep erkân yol varlığı
hizmet aşkı var içinde
Babalar sözünü keser
Sessiz asker yolu bekler
İki sene çabuk geçer
Düğün dernek toy içinde
On altıda anne olur
Sabırla her dem yoğrulur
Tam on bir çocuk doğurur
Dünyası evin içinde
Koca, kırk yedide göçer
Dünyası başına çöker
On bir çocuk ile naçar
Dondurma yapmaya başlar
Ufak bir bakkal dükkânı
Hikmetlerle dolu anı
Sırlarla dolu dört yanı
Onlarca kişiyi besler
Çocuklar büyür ve okur
Annelik sabrını dokur
Hepsi okudu çok şükür
Sessiz sakin bir biçimde
Kimi öğretmen hemşire
Kimi sanatla iç içe
Kimi serbest kimi özel
Çalışıyor güzel güzel
Şen olmuştu gönlü gözü
Birden acı doldu özü
Yandı bağrı sustu sözü
Şenol’u erken göçmüştü
Yüzü güler içi ağlar
Duayı maniye bağlar
Enginde ırmaklar çağlar
Sohbeti hoş can Feride
Bu dünyanın sonu boştur
Üç gün beş gün belki hoştur
Sınav heyecanla coştur
Her gün bir ömür Feride
Nihayet her ömür bostan
Feride yaşayan destan
Alın yazısı ilk baştan
Baharı yaşardı kıştan…
Bir türkü tutturdu yine
Selam verdi doğan güne
Sevgiyle bakmıştı düne
Gençliğine mazisine…
Acıları bal eyleyen Feride
Sitemleri gül eyleyen Feride
Can dostluğu yol eyleyen Feride
Seksen bire el eyleyen Feride …
Nihayet AĞÇAY
10.2.2025
