“NEM KAPMASIN, MİLLET MALIDIR”

“NEM KAPMASIN, MİLLET MALIDIR”

İnebolu’da kuytulara sığınırken dağlar;

Yollardadır, Şerife Bacılar, Kara Fatmalar;

Adına heykeller dikilir bu gün;

Sabır uzar, mazi uzar yarına;

Tarih akar bakışlarından,

Kah Ilgaz doruklarında

Kah Dümbelek Ovası’nda,

Kağnı başlarında.

Umut yürür, dağ eksenlerinde,

Yol ayrımlarında selamlar yorgunluğu;

Karayel karışır poyraza, mevsimi belli değil;

Kartal uçuşlarında aşılır dağ başları;

Şahin bakışlarında erir kar, buz;

Keklik sekişinde dillenir naz;

Bir edalı yürüyüş vardır,

Engel olamaz ayaz.

İnce bir çizgidir uzar gider,

Kastamonu, Çankırı, Ankara,

Gönüller bora, fırtına, kar;

Akşamlar yamanır sabahlara,

Sabahlar sarınır uykuyu ki,

Durmak, dinlenmek olmaz.

Hasret taç olur yakın tarihin başında,

Meydanlar dolar mermi kırıntıları,

Silah depoları;

Tetik düşürür yoksulluk,

Varlık yokluk arasında;

Uzanır bahtına kara günler,

Meleze çalan talihin karasında.

Büyür yürek gibi, sıcacık sarar;

Hasretin bağrına oturur özgürlük;

Var yok arasında kaynaşır,

Mazi buruk, gelecek nazlı;

Gönül gözlerinde hapsolur,

Özgürlük özlemdir artık,

“Ya istiklâl, ya ölüm!” düşer;

Yürümek gerekir üstüne üstüne.

“Dağ başını duman almış”tır artık,

Çeşme başları da suskundur;

Türküler, maniler söylenmez olur;

Soğuk terler dökülür domur domur,

“-Nem kapmasın, millet malıdır”

Vebali vardır bu vatan topraklarının;

Acıyı kağnı gıcırtıları sarınır.

Sadık SOFTA – 2008 / İnebolu