ÖLÜM YILDÖNÜMÜN DE NECDET MEZİR’İN ARDINDAN BİR KEZ DAHA
Yıl 1979, Aralık ayı. Manisa ve ilçeleri, adeta anarşi ve terör e teslim olmuş durumda. Ülkenin üçte ikisinde sıkıyönetim ilan edilmiş, işgaller, boykotlar, bombalı ve silahlı saldırılar nerede ise vaka-i adiye den sayılır hale gelmiş. Bir ara seçim sonrası Süleyman Demirel, yeniden Başbakan. Yeni hükümet ve süratle yapılan Vali ve Emniyet Müdürü atamaları.
Eskişehir Şube Müdürü, Necdet Menzir Manisa İl Emniyet Müdürlüğüne atanmış, gece 24.00 haberlerinde duyuyoruz. Ertesi gün öğle saatlerinde gelip göreve başlıyor. Önceki yıllarda Manisa da Emniyet Amiri rütbesiyle görev yapmış, İli iyi tanıyor. Akşam üzeri telsizde sesini duyuyoruz. Merkez 2. Yavuz Elbirler cevap versin. Akhisar da Başkomiserim o günlerde.
– Emri dinliyorum Sayın Müdürüm.
– Hemen Turgutlu’ya geç, görevi devral. Allah Yardımcın olsun. Gözlerinden öpüyorum.
– Emir anlaşıldı.
Sonra, sonrasını o günleri yaşayan herkes biliyor. Tam bir ekip dayanışması, Polis ve Jandarma omuz omuza, mülki idare, adliye ve en önemlisi yoğun bir halk desteği. Mesai saati, yer ve zaman kavramı yok olmuş, kimse şikâyetçi değil, herkes işini her türlü sınırları zorlayarak yapıyor. 12 Eylül Manisa’ya gelmedi derdik gururla, 1980 yılının yazında ilimiz insanının hakkettiği huzur ve asayiş ortamını tesisi etmiştik.
Hepimiz çok çalışmıştık, hepimizden fazla çalışan bir O vardı, Bay Menzir. Yiğit, mert, çalışkan, personelini koruyan kollayan, hep doğrunun yanında, günün her saatinde ayakta, her daim, her yerde. Biz, onu çok sevdik, emrinde olmaktan, onun emrinde halka ve hakka hizmetten gurur duyduk.
Ordu’ya gitti Manisa’dan, Oradaki mesaisinin büyük bölümünü Fatsa ve Aybastı’da geçirdi, Terörle mücadelede hep personelinin yanında zor günler ve sonunda huzur, güven. Sonra Denizli ve sonra, Diyarbakır’a kim Emniyet Müdürü olsun? Emniyet Genel Müdürlüğünde Daire Başkanıyım o tarihlerde, tek isim geldi akla Necdet Menzir. Büyük keyifle gitti ve keyifle çalıştı Diyarbakır’da. 1990 yıllarında terörün düşüşünde hepimiz biliyoruz ki, onun ve ekibinin büyük rolü vardı.
Yıl 1987, İstihbarat Daire Başkanıyım, Diyarbakır uçağından iniyorum, Necdet Menzir Müdürüm, merdivenlerin önünde, sol yanında yardımcıları;
– Diyarbakır İl Em. Md. Necdet Menzir, hoş geldiniz Sn. Başkanım.
Ter basıyor, kızarıyorum, utanıyorum, emrinde Başkomiser ve Emniyet Amiri olarak görev yapmışım.
Makam aracının sol tarafına yürüyor,
– Müdürüm diyorum,
O, her zamanki, yaptırımcı, güvenli hali ve yavaş ama kesin sesle lütfen, daha kısık bir sesle direnmeme meydan vermeden, bin, diyor.
Çaresiz oturuyorum makama. Emniyet Müdürlüğüne kadar sanki iğneli koltuktayım. Yukarı çıkıyoruz, makam odasının kapısında yol veriyor, çaresiz giriyorum içeri, kapıyı kapatıyor ve;
– Gel bakayım diyerek, sarılıyor sımsıkı, candan, ağabeyce, Babaca…
Gözleri nemli,
–Şükür, seni bu makamda gördüm, diyor.
İşte böyle ADAM gibi ADAMdı rahmetli.
İtmezdi, lokomatif gibi çekerdi. Güven verirdi. Bütün iyi adamlar gibi hakka yürüdü Hakça yaşayarak…
Diyarbakır’dan sonra İstanbul Emniyet Müdürü olur diye bekledik, olmadı, istemedi çıkar çevreleri, Kocaeli’ne verdiler, çalışma azminden bir şey kaybetmeden devam etti. Bir ara ”yeter” dedi ayrıldı, siyaseti denedi olmadı ve İstanbul İl Emniyet Müdürü oldu. Zor, ama çok zor günler yaşadı, İstanbul da. İstanbul’lu sevdi onu, güvendi ona. Çalışması ile sokağa hakimiyeti ile suç örgütleri ve suçluların, suçtan nemalananların korkulu rüyası, dürüst halk kitlelerinin sevgilisi oldu.
O günlerde Manisa Emniyet Müdürü idim, ziyaretimize geldi, gece Mevlevihane’de oturuyoruz, üç kişi geldiler, biri öne çıktı, ‘‘Ben kıdemli Yüzbaşı…,Sn. Müdürüm, sizi Diyarbakır’da izledik, İstanbul da izliyoruz, burada da dinliyoruz, müsaade ederseniz elinizi sıkabilir, sohbetinize katılabilir miyiz?” Necdet ağabey kalktı, teker teker kucakladı askerleri.
Ve bir gün, bir şehidimizin cenaze törenin de Kükredi, ”Artık canımıza yetmiştir…” alabildiğine eleştirdi siyasi iradeyi, toplantılarda, raporlarında dile getirdiği yanlışları, eksikleri, cesurca haykırdı.
Deniz Baykal, hükümetten istifa etti, erken seçim ve Necdet Menzir’e İstanbullular vekalet verip Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne gönderdiler. Ulaştırma Bakanlığı yaptı. Marmaray projesi hayaliydi.
O, Polis Koleji mezunu bizlerin ve sevenlerinin Necdet ağabeysi idi. Yanında görev yapanlar, onu istekle ve gururla takip ve taklit ettiler. Bir Menzir Ekolü oluştu, birçoklarının korktuğu.
Elimde olmayan sebeplerle cenazesine gidemedim, içimde bir uhde olarak kalacak, Bayram Ali, Sebahattin ve Erdinç oradaymışlar, ne mutlu onlara, son görevlerini yaptılar ve ilk defa kıskandım onları. Sağ olsunlar, var olsunlar.
Harika bir Polis ve Polis Müdürü, harka bir aile reisi ve baba, Türkiye Sevdalısı bir büyük adam Hakk’a Yürüdü. Allah, rahmet eylesin, mekânın cennet olur inşallah, ağabeyim, müdürüm, seni çok özlüyor, rahmet ve şükranla anıyoruz.
01.02.2025
M. Yavuz ELBİRLER
EGM E. İsthb. D. Bşk.
